Küresel ekonomideki kriz, bir yandan kronik hale gelirken diğer yanda şekil değiştiriyor. Başladığından bu yana geçen 1100 gün içinde yalnızca G-20 ülkelerinde 25 milyon kişi işini kaybetti. ILO verilerine göre şu anda dünyada en az 207 milyon insan işsiz ve bu yıl sonuna dek 8 milyon kişi daha işini kaybedecek. Geleceğe dair tahminler, krizin yumuşama senaryolarına bağlı olarak, işsizliğin 2016'ya dek tırmanacağını söylüyor. Görünen, AB üyesi ülkelerdeki işsizliğin, dünya ortalaması üzerinde artacağıdır. Bu durum, kendi işsizliği %9.1'e gerilese de Türkiye'yi, birkaç boyuttan ilgilendiriyor.
Öncelikle göçmen emeğin cazibe merkezi haline geliyoruz. Her ne kadar vizeler bizim işsizimiz serbest dolaşmasın diye konulmuş olsa da AB'ye vize uygulamayan Türkiye, çok fazla Avrupalı işsiz göçü alabilir.
İkincisi Avrupa'daki gurbetçilerimize dairdir. AB ülkelerinde işten çıkarmalarda öncelik(!) Türklerin de aralarında bulunan göçmenlere veriliyor. Geçen yıl yaptığım ve bu yılın verileriyle teyit ettiğim araştırma gösteriyor ki AB ülkelerindeki işsizlik rakamları, o ülkelerde yaşayan göçmenler için en az 2 katı düzeyinde.
Cari açığı yönetme yılımız olan 2012'de bir yandan mal ticareti dengesini gözetecek tedbirler geliştirirken diğer yanda emek mobilitesine dikkat etmek zorunda kalacağız. Bunun adı, dünyanın işsizinden kendi emek piyasamızı korumak adına "vize" olabilir.
Ya da AB içindeki gurbetçilerimizden başlamak üzere, tırmanan işsizliğin etkisiyle "anavatana dönüş" sürecinin doğuracağı "ek istihdam oluşturma" zorunluluğuna çözüm geliştireceğiz.