Büyük ülke olmayı ne sanıyoruz acaba? Milli geliri trilyon $ düzeyine çıkarabilmek, mevcut iş kültürü ile mümkün müdür? Bugün kurtulmak istediğimiz ilkellikleri, zamanın nadasına yatırarak, ilk 10 ekonomi olunabilir mi? Tabii ki hayır!..
İhracatın 500 milyar $'ı aşsın da, bu katma değersiz mallar ile mümkün mü?
Milli gelirin 2 trilyon $'ı aşsın da, bu niteliksiz emek ve değer yaratmayan iş süreçleriyle mümkün mü?
Küresel oyuncu olayım ama demokrasi kalitem düşük kalsın mı?
Bölgesel marka olayım ama esnaf kafalı şirket yönetimim değişmesin mi?
1 Temmuz'da yürürlüğe girecek yeni Türk Ticaret Kanunu, birinci sınıf ekonominin olmazsa olmaz yasal altyapısını öneriyor. Fakat gel gör ki inanılmaz direnç var. Kimler? Şirketini soymayı marifet sayanlar, bankasının içini boşaltmayı hüner, devletten matrah kaçırmayı başarı sayanlar...
Peki bu nasıl mümkün olacak? Ortaklar hesabından çektiğin paranın hesabını vermek istemiyorsun. Yabancıyla ortaklık kurup bölgesel oyuncu olma iştahın da var. Eee? Ortağını dolandırmana engel olacak yasayı da "zamanı değil" diye küçümsüyorsun.
Hadi TOBB'un küçükleri, "kayıtdışında kalma rehavetini" terk etmek istemiyor. Peki ya TÜSİAD'ın büyükleri? Hani siz "Uzan örneğini" dillendirip daha şeffaf, hesap verebilirlik ilkeli, yönetişim temelli şirket istiyordunuz?
Peki ne oldu şimdi?
Şike yerine centilmenlik, kurnazlık yerine akıl, pusu yerine düello, kapalı kapılar ardında ortağından, yeğeninden para kaçırmak yerine şeffaflık, yabancı ortağını dolandırmak yerine birlikte kazanma, devletini dolandırmak yerine makul vergi... Mutlaka gelmeli... TTK istemezükçülerini teşhire devam edeceğim.