Büyümenin istihdama yansıması için hepimizin elinde "yürümeyen" bir plan var.
TOBB'un "yürütmediği" planı; fazladan 1 istihdam idi.
Hükümet bunu "iş garantili meslek kursları" ve teşvik paketleriyle sağlamaya çalışıyor.
İstanbul Sanayi Odası da zaten itiraf ediyor; "Görülüyor ki, 2009 yılında, özel kuruluşlar, krizle mücadele edebilmek için, çalışanlarını azaltmak zorunda kalmışlardır."
İSO 500 verileri daha fazlasını söylüyor; 2009'da özeller % 6.7 oranında istihdam azaltırken kamu çalışan sayısını % 5.4 arttırmış.
Krizle mücadelede "aşırı ihtiyat" boyutunu, özellerin % 9.1 kâr artışında görmek mümkün. Üstelik elektrikten patlayan kamunun % 20.7'lik kâr artışını dahi hesaba katmadan… Tabloya başka bir açıdan bakalım; 10 milyon liralık satış geliri için 2003'te 23 kişi istihdam eden ISO 500 şirketleri, 2009'da bu sayıyı 17'ye geriletmiş.
İSO bu durumu, "teknolojideki gelişmelere bağlamak mümkün" diyor.
Her ne hikmetse henüz nano işine girenimizi duymadım.
Hayret; uydu filan da üretmiyoruz. Overlokçularımız genetikçi oldu da ben mi duymadım? Atılan işçinin yerine Wall E robotları mı yerleşti?
İSO'nun ifadesini dinliyoruz; "görülen o ki 2009 yılında da satışlardaki azalma, kârlılığı olumsuz etkilememiştir." Fakat istihdamı etkilemiş görünüyor. Yeni iş yaratamayan sanayicimiz, bu haliyle "dönüşememe" sancısı içinde olduğunu gösteriyor.
Yeni iş şart, yenilikçi iş şart..
O halde? İşçi atarak kârlılığı sonsuza dek sürdüremezsiniz.
KİT'leri dönüştürelim derken; "özelleri mi KİT'leştirdik" acaba?