Bir gazete haberi: "Antalya'ya tatile gidiyorlardı.
Tartışma sonucu Abdurrahman öfkelendi.
Benzin bidonunu Çilem Hülya'nın üzerine döktü.
Genç kadın o an alevler içinde can verdi."
Öfke kontrolü ne kadar önemli!
Devletin kaderinde şu veya bu şekilde söz sahibi olanlar da, öfkelerini denetim altına almazlarsa, koca bir memleketi yangın yerine çevirebilirler. Uyarım sadece iktidara değil. Lâfını tartmadan, onu bunu yaftalayan herkese. Öfke toplumu ayrıştırıyor; seçmen sempatizan olmak yerine militanlaşıyor.
Ya da muhalefet düşmanlığa dönüşüyor. Abdurrahman ve Hülya'nın acı hikâyesinden yola çıkarak, evrensel bir gerçeğe parmak bastım: Öfkeyle kalkan zararla oturur.