Nasrettin Hoca pazarda zeytin satıyormuş... İki üç sokak ileride oturan yarıbuçuk tanıdığı bir kadın gelmiş.
Kadın sormuş:
- Zeytinin iyi mi?
- Tadına bak.
- Ben orucum.
- Madem oruçlusun zeytini al git; parasını sonra verirsin.
Hocanın birdenbire aklına düşmüş; Ramazan değilmiş çünkü. Kadına sormuş:
- Tuttuğun oruç ne orucu ki?
- Üç sene önceden borcum vardı da onları tutuyorum.
Hoca zeytinleri vermekten vazgeçmiş... Kadın şaşırmış:
- Biraz önce al git dedin. Ne oldu da vazgeçtin Hoca?
- Git anam git... Allah'a olan borcunu üç senede veriyorsan, bizim borcu kimbilir ne zaman ödersin? (Saim Güven'e teşekkürler)