DUMLUCA köyü "Dumluca baraj gölünün" kıyısında.
Diğer köylere göre yeşil.
Biz yemek yerken, az ötemizdeki "sahilden" çocuk sesleri geliyordu.
"Bölgede" hava çok sıcak.
Çocuklar gölde yüzüp, serinliyorlar.
"Aman dikkat" diyoruz.
Zira "ya boğulan olursa."
Köylünün biri, umursamaz bir üslupla "oluyor" diyor:
-Hee... Oluyor ara sıra... Göl alıyor.
***
"Üslup" öyle bir üslup ki...
"Boğulursa boğulsun, hanım bir çocuk daha doğuruverir" dercesine.
Pilav bir anda "boğazımızda düğümleniyor."
Ayağa kalkıp, çocukları uyarmak istiyoruz.
Ama dizlerimizin bizi taşıyamadığını fark ediyoruz.
Köylü devam ediyor:
-Veren Allah, alan Allah... Gölde olur böyle işler... Tasa etme Yavuz hocam.
