Akçakoca'ya altı kilometre mesafede bir köy var: Göktepe köyü. Köylüler örgütlenmişler "Tarımsal Kalkınma Kooperatifi" kurmuşlar. Kooperatif "mantar kompostu üretim tesisi" yapmaya karar vermiş. (Kompost: Mantar üretilen toprak.) İnşaat 1991'de başlamış. 2000'de işletmeye açılmış. 2001'de "zararından dolayı kapanmış." Düzce Milletvekili Yaşar Yakış, Akçakoca Kaymakamı Ali Uslanmaz'a demiş ki: - Kaymakam bey bu işin içinden çık... Nasıl çıkarsan çık... Yeter ki tesis çalışsın... Ve kar etsin.

***

"Köylere Hizmet Götürme Birliği" diye bir birlik var. "Bütün köyler ortak". "Başkanı" Kaymakam. "Karar organı" köy muhtarları. Kaymakam Ali bey, "43 muhtarı" toplamış: - Göktepe köyünün bu tesisini, "Köylere Hizmet Götürme Birliği" olarak, olarak, biz kiralayacağız... Başına, işin uzmanını koyacağız... İşleteceğiz... Kabul edenler? Herkes "kabul" demiş. Hemen "bürokratik işlemler" başlatılmış. Tesis "ayda bir milyon lira kira ile" kiralanmış. Ancak "kârın yarısı" tesisin sahibi olan Göktepe köyünün kurduğu kooperatife verilecek. "Şu andaki" durum: Tesiste "12 kişi sürekli çalışıyor." Cumartesi, pazar "köyün kadınları da destek veriyor." Geçen hafta "ilk üretim" başladı. Hem "kompost" üretiliyor. Ve hem de "mantar." Müşteri ise "hazır." "Mevcut üretim temposu ile" bu tesis, ayda ne kadar kar edecek? Kaymakam beyin yanıtı: - Yüz milyar. İş bilenin, kılıç kuşananın, para da kazananın. Tabii "düzgün çalışmak" kaydıyla. Ve işin başına "o işi bilenleri" getirmek şartıyla. Ayrıca... "Tesise ihtiyaçtan fazla eleman almayarak... Har vurup, harman savurmayarak."