Taraftar skor tabelasıyla kendini aldatabilir.
Futbolcular zaman zaman skor tabelasında görünene bakıp olmayacak hayaller kurabilir. Bunu asla yapmaması gereken tek kişi varsa, o da teknik direktördür!
Gerçek şu ki...
Fenerbahçe baskı yediği zaman zorlanıyor! Sarı lacivertlilerin asla kendi yarı sahalarına kapanmaması gerekiyor. Tabii sezon başından beri skor tabelası hep Fenerbahçe'den yana oldu ve belli ki, Aykut Kocaman da buna aldandı. Kocaman dün akşam da bu yanlış hesabı yapmıştı...
Galatasaray üstlerine gelecek ve topu kapan sarı lacivertli orta saha Alex'in yardımıyla ilerde dik koşu yapan Bienvenu'yu golle buluşturacaktı. Ama çekirge üst üste kaç kez sıçrayabilir ki! Galatasaray, Beşiktaş'ın derbideki hatasını tekrarlamadı. Periyodik ataklar yerine rakip yarı sahaya yerleşip pres yapmayı tercih etti.
En azından ilk yarı böyle geçti.
Bu durumda ne gördük? Bilica ve Yobo baskı altında futbolu unutuyormuş!

Aslına bakarsanız...
Sıkıntılı günler geçiren ve yavaş yavaş motivasyonunu kaybeden Fenerbahçeli futbolcular için bu derbi büyük bir fırsattı. İyi bir mücadele ve bunun sonunda, hem deTelekom Arena'da gelecek bir galibiyet hem sarı lacivertli camiayı, hem de takımı ayağa kaldırırdı. Ama futbol sadece umut ederek ve dilek tutarak oynanacak bir şey değil.
Bir defa rakip kadar dişli, rakip kadar hızlı ve çalışkan olman lazım! Oysa bu sezonun Fenerbahçesi çalışkan ve dirençli bir takım değil.
Fenerbahçe Caner'in, Baroni'nin, Stoch'un anlık patlamaları ve Alex'in zekası sayesinde puan topluyor.
Dün akşam Fenerbahçe'nin bütün zafiyetleri bir bir ortaya döküldü.
Fatih Terim'in tempolu futbol ve kalabalık orta saha tercihi bu tablonun ortaya çıkmasına yetti!
Bana göre maçta altı çizilmesi gereken üç nokta daha var.
1- Arena seyircisiyle kavgalı Volkan'ın o ortamda hatasız oynamasını beklemek saflık olurdu.
Başka bir maçta o ilk iki golü yemezdi Volkan!
2- Elmander bir yıldız değil! Ama İsveçli dün akşam öyle çalışkandı ve öyle zekice oynadı ki, takımına yaptığı katkı beş yıldızlıktı!
3- Kadrosu yeterli değil ama Terim eski günlerinin tempolu oyununa şimdiden başlamak için ısrar ediyor. Kocaman ise her hafta kendi klasiği olan çok paslı, akılcı oyunundan vazgeçiyor ve yerine yeni bir şey koyamıyor.