Mutsuz hayatlar, mutlu fotoğraflar... Neşesi az, sevinci kısır hayatlar, eğlenceden yıkılan fotoğraflar... Günümüzün özeti bu işte! Facebook'ta şöyle bir dolaşın, bana hak vereceksiniz!

Twitter ve facebook fotoğrafların işlevini kökten değiştirdi. Hatıra değil artık fotoğraflar. Bir tür "görücüye çıkma" hali; bir duyuru, hatta apaçık reklam.
Bir de fotoğraf gibi donup kalan; bir fotoğrafı andıran mimiklerimiz, jestlerimiz var. Mesela yeni tip bir gülümseme var artık! Kahkahaya çeyrek kala donup kalmış ağız, parıldayan dişler... Bütün maskelerin yerini tutuyor bu gülümseme. Ruhun yaralarını, hayatın zorbalıklarını ve o berbat can sıkıntısını nasıl da saklıyor!
Fesleğen, reyhan, dereotu, taze kekik, nane ve maydanoz demetleri tezgâhın üzerinde yan yana sıralanmış... İçinde doğanın cömertliğini ve göz alıcı güzelliğini saklayan bu yemyeşil manzaranın önünden bir türlü uzaklaşamıyorum. Pazarcı "tatlı bahçe biberim de var abi" deyince toparlanıyorum ama buraya ne almaya gelmiştim ben yahu! Unuttum! Ege pazarlarına günde iki kez gidilmeli. Birincisi, ihtiyaçlara uygun alışveriş yapmak için. İkincisi, tezgâhların arasında etrafa bakarak dolaşmanın keyfini çıkarmak için...
Basit ve güzel sorular vardır, bayılırım cevaplamaya... Mesela garsonun "çayınızı tazeleyeyim mi?" sorusu...