Yaprak Dökümü dizisinin oyuncularından biri demiş ki, "aile nedir, kardeşlik nedir, bu konularda topluma ayna tuttuk!"
Bir başka oyuncu da yumurtlamış; "dizide anlatılanlar hayatın ta kendisiydi!"
Haberi okuyan bir arkadaşım, elindeki gazeteyi hafif asabi bir halle katlarken oyuncunun lafına şöyle tepki gösterdi: "Aynaymış! Estağfurullah efendim, o sizin terbiyesizliğiniz!"
Sonra da uzun uzun güldük tabii…
Bir de şunu düşündük: Çok tutulan diziler bireysel aşklar, meşklerden çok aileleri veya aile kadar yakın bağları anlatıyor. Neden?

***
Bazı sosyologlar dizilerdeki bu tabloyu "Türk toplumu dayanışmacılık ruhunu geri istiyor" şeklinde yorumluyor.
Anlamlı fakat biraz abartılı bir yorum bence! Aile toplumsal dayanışmanın bir parçası olduğu kadar "topluma karşı iktidar" mekanizması olarak da işlev görüyor.
Hepsi bir yana…
Aile hem şefkatli hem de entrikacıdır. Özgürlüğe düşman ama kardeşliğe yuvadır.
İşte bu bakımdan (Zygmunt Bauman'ın "kabileler" dediği) tv dizilerindeki büyük aileleri izlemek heyecan verici oluyor.
Ha bir mafya ailesi konu edilmiş, ha Ali Rıza Bey'in ailesi! Orası pek fark etmiyor ama böyle bir "aile" öyküsünün iyi yere tezgah açtığı kesin!***
Yine de bu dizilerin izleyici açısından asıl çekici noktası biraz daha derinde bence!
Şimdi düşünün…
Hepimiz kendi kabuğumuza çekiliyoruz.
Çekirdek aile bile atom gibi parçalarına ayrılıyor artık!
Üstelik çekirdek aile toplum içinde çok çelimsiz!
Bazen çok tenha, bazen çok çaresiz!
Gelecek ise belirsiz.
Bu belirsizlik denizinde büyük aile bir güven adası olup çıkıyor.
Günümüzde sadece gelip geçici sevgililik ilişkileri değil, evlilikler bile yanlışları affetmiyor. Kapanan kapılar kolay açılmıyor.
Oysa büyük aile yanlış yaptığımızda terk etmeyen, uzak kaldığımızda unutmayan kucaktır.

***
Açıkçası..
RTÜK'üyle, Bakan'ıyla, izleyicisiyle kalkıp "diziler Türk aile yapısını bozuyor" diye yakınıp duranların hepsi olup bitene çok yüzeysel bakıyor.
Tamam! Tv izleyicisi zaman zaman sersemleşebilir! Ama kimse bir diziye bakıp oradaki mutsuz aileyi taklit edecek kadar çocuklaşmaz!
Aslında tam tersine…
Dizilerin berbat aileleri bile izleyicisinde "iyi, mutlu ve güçlü bir büyük aile" özlemi uyandırıyor!
Günümüzde ailenin toplumsal dönüşümünü düşünecek olursak…
Buna bir tür "nostaljik etki" de diyebiliriz.
Kaybolup gitmiş olana özlem yani..