Sevgili Savaş Abi..
Ben on üç yaşındayım. Adım Kübra Uçar. Biz üç kardeşiz ve en büyükleri benim. İlkokul 7. sınıfa geçtim. Her sene takdirname alıyorum.
Babam okuyup büyük insan olmamı istiyor. Onu mahcup etmeyeceğim. Babam hurdacılık yapar, kağıt toplar satar, bizi hiç kimseye muhtaç etmez. Babam her istediğimizi yapamadı, bazı günler yarı aç yarı tok kaldık. İki odalı toprak bir evde yaşıyoruz.
Hayatımız mahvoldu
Savaş Abi, babam iyi kötü çalışıp para getiriyordu. Fakat dört ay önce kalp krizi geçirdi, hayatımız alt üst oldu. Babam köylünün yardımıyla Adana ve Ankara'da hastanelerde yattı.
Bazı geceler ister istemez annemle konuşmalarını duyuyorum. Babama kalp nakli gerekiyormuş. 33 yaşında. Birkaç gün önce gece sessizce ağlıyordu. Dayanamadım. O artık hiç gülmüyor, bizimle hiç şakalaşmıyor bu da beni çok üzüyor.
Yardım eli uzatın
Geçen gece anneme; "Acaba kızımın mürüvvetini, oğlumun askerliğini görebilecek miyim? Allah bana bu fırsatı verecek mi?" diye soru soruyor ve ağlıyordu. Çok zengin olup babam ve babam gibi hastalara yardım etmek isterdim.
Her gece dua ediyorum, babamın iyileşmesi için. Artık o hiçbir işte çalışamıyor, bize para getiremiyor. Onun ilaçlarını alacak paramız bile yok. Sizin tanıdığınız doktorlar vardır. Aracı olup, belki onun ameliyat olmasına yardımcı olabilirsiniz. Yardımınızı bekliyoruz. Sevgilerimle.
Üzümdalı Köyü/Hatay
