Türkiye'de teknik direktörlük zor zanaat. Evet, çok para kazanıyorlar belki ama bence iş güvencesi en az olan mesleği icra ediyorlar. Takım, üst üste iki mağlubiyet almaya görsün, hemen kapının önüne konuluveriyorlar. Üstelik aylarca uğruna ter akıttıkları, kafa patlattıkları takımın seyircilerinin ıslıkları, protestoları, yuhlamaları eşliğinde...
Bu psikolojik baskının tavan yaptığı noktayı, Yılmaz Vural pazartesi sabahı TV 8'deki Aramızda Kalsın programında anlattı.
Mağlubiyetle sonuçlanan bir maç sonrası kafasına tabancayı dayadığını, tetiği çekmekten son anda vazgeçtiğini söyledi. Coşkuyu da, hüznü de en uçlarda yaşamasıyla tanınan deneyimli hocamızın hayatından bile vazgeçtiğini kendi ağzından duymak gerçekten de üzücüydü. Allah korusun... (Bu önemli haber nasıl oldu da iki gündür manşetlere çıkmadı, şaşırdım doğrusu!)
Bu arada TV 8'in sabah programında bayrağı Sacit Aslan'dan alıp koşuya devam eden sevgili dostum, deneyimli magazinci Salih Keçeci'ye de bu vesileyle yeni programının hayırlı olması temennimi ileteyim. Pelin Çini ile uyumlu bir ikili oluşturan Keçeci, bu işin hakkından gelir evvelallah...