Çocukluk arkadaşım, kadim dostum Faruk Salgar, İstanbul Radyosu'ndaki müdürlük görevinin yanı sıra TRT Müzik Kanalı'nda "Radyo Günleri" adıyla bir program da sunuyordu. Çarşamba günü onu seyrediyordum. Sonlara doğru, programın hanım sunucusu "Aslında bu programı yapmak bizim için kolay değildi. Zira Faruk arkadaşımız küçük bir operasyon geçireceği için bizden bir süre ayrı kalacak" dedi. Bizim koca Faruk'u bunca yıldır ilk kez ağlarken gördüm. (Çocukken yenildiğimiz mahalle maçları dahil...) Ardından kapanış şarkısı: "Sen gözlerimde bir renk, dudaklarımda bir ses ve içimde bir nefes olarak kalacaksın..." Ekran karşısında kalakaldım... En iyi dostlarımdan birinin ertesi gün by-pass ameliyatı geçireceğini "televizyondan" öğreniyordum. Program biter bitmez sarıldım telefona... İçimde, koca yaşamı düz kare bir ekrana sığdırma çabasının ezikliği ve hayatı ıskalamanın utancıyla "Geçmiş olsun. İyi olacaksın merak etme" diyebildim can dostuma... Dualarım Faruk'la...