Köşemizin müdavimlerinden değerli okurum Nurhayat Gözüküçük, "Hachiko" adlı köpeğin hikayesinden etkilenip, insanlığın geldiği nokta konusunda müthiş çıkarımlarda bulunmuş. "Hachiko", Tokyo Üniversitesi'nde görevli profesör Hidesburo Ueno'nun evlat edindiği köpeğinin adı. Hachiko her sabah profesörü bindiği metroya kadar geçirip, akşam da aynı yerde bekleyerek yine eve kadar refakat edermiş. Bir akşam profesör Ueno, metrodan inmemiş. Hachiko, sahibinin üniversitede kalp krizi geçirip öldüğünü bilmeden tam 10 yıl boyunca her akşam aynı saatte, aynı yerde sahibini beklemiş. Ta ki, Shibuya istasyonunun girişinde sahibini beklerken, yüreği duruncaya kadar... Bu sadık dostun heykeli, iyiliksever Japonlar tarafından Shibuya istasyonunun girişine dikilerek Hachiko'nun sadakati tüm dünyaya duyurulmuş. Tokyo metrosunda, bu istasyonun girişi bugün "Hachiko Çıkışı" olarak biliniyor. Ayrıca hayvanseverler her yıl, sadakat sembolü bu dostun ölüm yıldönümü olan 8 Nisan'da Hachiko Çıkışı'nda biraraya geliyor. Okurum Nurhayat Gözüküçük'ün gönderdiği hikaye hem etkileyici hem de üzücü.. Bana dramatik gelen, bir köpeğin sahibini yıllarca aynı yerde beklemesinden çok, insanlığın vefayı, sadakati, sevgiyi bir köpekten öğrenecek ve onu idolleştirecek kadar kuraklaşması... Ha, unutmadan, Hachiko'nun hikayesi, başrolünde Richard Gere'ın oynadığı bir Hollywood filmi olarak çok yakında ülkemizde de gösterime girecek...