Ve "Ünlüler Çiftliği"nin ilk bölümü sona erdi. Türkiye yeni ağası olarak Ercan Akışık'ı seçti. Şu ironiye bakın ki; Ercan Akışık, rahmetli Sakıp Ağa'yı sahnelerde en iyi taklit edenlerden biriydi... Peki neden Ercan Akışık kazandı da, Zeynep Özal, Seren Serengil, Hakan Ural kaybetti? Zeynep Özal ortaya koyduğu "mükemmel" performansa rağmen, ipi göğüsleyemedi. Zira bizim halkımızın gözünde "devlet" dokunulmazdır, uludur. Bir cumhurbaşkanı kızının leğeni beline dayayıp, çeşme başında bir starın çoraplarını yıkaması ilk başta sempatik görünse de, sonuçta "yakışık almaz" bir durumdur! Bu yarışmanın en çok Seren Serengil'e yaradığını düşünüyorum. Zira kalın makyajının gerisinde, onun da bir ruh ve kalp taşıdığı bu programla ortaya çıktı. Duygusal gel-gitleri, açıklığı, gözyaşlarındaki samimiyet ve karşı konulmaz hüznü onu finale kadar taşıdı. Hakan Ural "ne etliye ne sütlüye karıştı" ve bu diplomatik tarzı ile önemli mesafe kat etti. Ama Hakan Ural, nötr davranma ile "gri söylemler" arasındaki çizgiyi sürekli ihlal ettiği için izleyicilere "ilginç" gelmedi ve elendi. Peki neden Ercan Akışık kazandı? Çünkü ekranda her ne kadar "kavgalar ve polemikler" reyting alıyormuş gibi görünse de sonuçta herkesin, her zamankinden daha çok "huzura" ihtiyacı var. Ercan Akışık, en sert saldırıları bile mizahla, olgunlukla, hoşgörüyle savuşturmasını bildi. Herkes için bu özelliğiyle "paratoner" oldu. Bir başka avantajı da saçlarındaki kırlardı. Zira ekran başındakiler için saçlardaki "gümüş teller", yüzlerdeki "altın pullar" dan daha inandırıcı ve güven vericiydi.