Siyasette dürüstlük fazla prim yapmaz. Bu nedenle her politikacı biraz "artist" olmalı. Amanın, ben ne dedim? İster misiniz sanat dünyamızın alıngan aktörleri, aktrisleri şimdi birlik olup, "Yüksel Aytuğ bize yalancı dedi" diye protesto yürüyüşü düzenlesin? Malum, Galatasaray Başkanı Özhan Canaydın, "Biz burada tiyatro yapmıyoruz" dediği için tiyatrocular ayaklanmıştı. Neyse, konumuzun özüne dönelim. Bush ve Kerry'nin ekran düellosunda ikinci raunt da Kerry'nin lehine sonuçlandı. Şimdi "Elin Amerikası'ndaki başkanlık seçiminden bize ne?" diyenler olabilir. Ama fena halde yanılıyorlar. Zira bu seçim bizi son derece ilgilendiriyor. Unutmayın ki, SSCB dağılıp, Rusya süper güç liginden ikinci kümeye düştükten sonra Amerikalılar sadece kendi başkanlarını değil, "yeni dünya düzeninin liderini" de seçiyorlar. Bugün Irak'ta günahsız şoförlerimizin başı kesiliyorsa, bu, binlerce kilometre ötedeki oval ofislerde belirlenen stratejilerin çizdiği bir kader değil midir? İşte bu nedenle gözümüzü dört açıp, bu ekran düellosunu takip etmeliyiz. Zira başkanımızı (!) seçiyorlar!
REYTİNG DEYİP GEÇMEYİN
En başta da söylediğim gibi, her siyasetçi biraz rol yeteneğine sahip olmalı. Eğer bu yeteneğe sahip değilse bir an önce "artistliği" öğrenmek için ders almalı. Yoksa siz hala Hollywood aktörü Ronald Reagan'ın ABD'ye yıllarca başkanlık yapmasını, şimdilik Kaliforniya Valisi olarak politikaya ısınma turları atan Arnold Schwarzenegger'in en geç 10-15 yıl içinde ABD'ye başkan olma ihtimalinin giderek yükselmesini sadece "tesadüf" mü sanıyorsunuz? Yabancı televizyonlarda Bush ve Kerry arasındaki "TV münazarasını" izliyorum. Aynı anda ekranda bir grafik beliriyor. Bu, o anda hangi liderin ne kadar reyting aldığını gösteriyor. Ağızdan çıkan her kelime, yorgun ve terli bir yüz ifadesi, sıra dışı bir mimik, hafif bir iç çekiş, reytingleri anında etkiliyor. (Tıpkı yıllar önce Nixon'un, Kennedy karşısında seçim yarışını bir televizyon tartışmasındaki uzamış sakalları, torbalanmış gözleri ve dil sürçmeleri nedeniyle kaybetmesi gibi) Uzmanlar, titiz analizler yapıyor. "Bush gri elbisesiyle silik göründü. Kerry'nin hüzünlü yüz ifadesi, seçmende karamsarlık hissi yarattı. Irak konusunda Kerry mantıklı ve soğukkanlı, Bush telaşlı ve savunmacıydı." Reyting deyip, geçmeyin. "Reyting Hazretleri" yalnızca televizyon programlarının akıbetine hükmetmiyor. Aynı zamanda "dünyanın kaderini" de belirliyor!
