Küçücük bir çocukken TRT, Muhammed Ali'nin maçlarını sabaha karşı canlı yayınlardı. Ailece saatimizi kurup, gün ışımadan ekranın karşısına geçerdik. Muhammed Ali'nin kazandığı maçlardan sonra uyumazdım. Arkadaşlarla top oynadığımız arsaya çıkar, sabahın kör karanlığında bağırır, çağırır, tezahürat yapardık. Bize bu heyecanı yaşatan sadece Muhammed Ali değildi. Spiker Orhan Ayhan'ın sunumuydu. Orhan Ağabey'i son olarak 81 kilo boksörümüz İhsan Yıldırım Tarhan'ın Atina Olimpiyatları'nda Yeni Zelandalı rakibiyle yaptığı maçı TRT ekranlarında anlatırken dinledim. Formundan hiçbir şey kaybetmemişti. İşte "Orhan Ayhan usulü" anlatımdan ilginç örnekler:

* "Ooo, maşallah, maşallah... Başka diyecek bir şey yok. İyi pankreasçı olur bu Yeni Zelandalı'dan..." n"Boksu hiç bilmiyor. Adam sakatlar bu vallahi!"

* "İhsan'ın her yumruğundan sonra 'güzel' diyorum, Boksörümüz yumruğu yapıştırdıkça ben de güzel'i yapıştırıyorum."

* "Ben bu maçın uzamasını istemiyorum. Çünkü Yeni Zelandalı sakar bir boksör. Elinden bir kaza çıkacak diye korkuyorum."