Türkiye günlerdir belediye başkanlarının, öldürülen teröristin evine yaptıkları taziye ziyaretini tartışıyor. İşte tam bu tartışmaların alevlendiği günlerde haber bültenlerine yansıyan bir görüntü beni derinden etkiledi. TV 8'in haberlerinde izledim. Japonya'daki nükleer reaktör kazasında 4 kişi ölmüştü. Kaza, tesisteki boruların 30 yıldır bakıma alınmamasından kaynaklanmıştı. Tesisin müdürü ertesi gün hayatını kaybedenlerin ailelerini ziyaret edip, özür diliyordu. Yarı beline kadar eğilip, geleneksel Japon selamıyla acılı ailelere olaydan duyduğu üzüntüyü bildirerek, bütün suçun kendinde olduğunu söylüyor ve kendisini affetmeleri için yalvarıyordu. Acılı bir baba ise bu özürle yetinmedi. Müdürü ensesinden tutup, yere doğru bastırdı. Gözyaşları içinde, müdürün diz çökmesini ve ayaklarını öperek af dilemesini istiyordu. Böylelikle belki de içindeki acı biraz olsun hafifleyecekti. Müdür hiç itiraz etmedi. Gözü yaşlı babanın isteğini yerine getirdi...
ÇOK MERAK EDİYORUM
Bu görüntüleri izlerken ekranın altında bir son dakika haber altyazısı belirdi. Tavşanlı'da bir tren kazası olmuştu. Hem de 20 gün önce Adapazarı'nda meydana gelen kazanın izleri henüz rayların üzerinden silinmeden... Aklıma kaza sonrası bir milletvekilinin Meclis'te yaptığı konuşma geldi: "Başarılı icraatlarımıza nazar değdi. Kem gözler yüzünden oldu..." Şimdi çok merak ediyorum. Tavşanlı'daki kazanın sorumluları acılı ailelerden nasıl özür dileyecekler...