Sokakta, restoranda hatta ofiste, her yaştan çocuğun elinde cep telefonu dikkatimi çekiyor. İlkokul döneminde olanların hemen hepsinin zaten kendi telefonları var. Daha küçük olanlar ise anne babalarının telefonları ile yetiniyor. Neredeyse bebeklerin bile eline oynasın diye cep telefonlarını veren aileler görüyorum artık. Üstüne üstlük övünerek "Çok zeki, nereye basacağını biliyor," diyorlar. Bu gerçekten zeka mı? Başka sakıncaları var mı? Yoksa bazılarının dediği gibi teknolojiyle doğdukları için müthiş mi olacaklar?
Gazetelerde zaman zaman bazı makalelerin tercümeleri veriliyor; "Cep telefonları ile uzun konuşmayın, kulaklık kullanın," deniyor. Bu haberlerin doğruluğunu bilmiyorum. Ama sokaklarda kendi kendine konuşuyor gibi görünen insanların sayısının artışından, haberlerin önemsenip kulaklık kullanımının yaygınlaştığını görebiliyorum. Demek ki erişkinler kendi beden sağlıklarını önemsiyor ve bazı doğru ya da yanlış tedbirler alıyorlar. Hatta hamile oldukları dönemde ve bebekleri doğduktan hemen sonra kullandıkları ürünlere özen gösterenlerin sayısı giderek artmakta. Demek ki erişkinler, hamile olduklarında kendilerini ve bebeklerini korumaya çalışıyor. Peki niçin bu bebekler, büyüyüp çocuk olduklarında aynı özen kayboluyor? Çocuklarının beden sağlığı kendilerininki kadar önemli değil mi?
Gelelim zeka meselesine... Doğduğu andan başlayarak mütemadiyen gördüğü ve yanındaki erişkinler tarafından sürekli kullanılan bir aleti kullanabilmesi çocuğun zekasını göstermez. Anne-babanın, çocuğun öğrenmesine katkıda bulunacağı zamanı, onu susturmak ve ilgilenmemek için eline verdiği telefon uğruna yitirmesi ise daha büyük bir sorun.
Okul çağındaki çocukların telefon kullanımı ise tam bir ihmal örneği. Ebeveynlerin bu konudaki en önemli savunması; cep telefonu ile çocuğu kontrol edebildikleri yanılgısı. Kapıdan servisle güvenlikli okullara giden, aynı şekilde dönen bir çocuğun kontrolü zor olmasa gerek. Aynı anne babalar, ergenlik döneminde devamlı mesajlaşması ve telefonla konuşması nedeni ile ilişki kuramadıkları çocuklar için yardım arıyorlar.

EBEVEYN SORUMLULUĞU
Diğer yandan bu kadar küçük yaşta, yaşı ve gelişimi ile bağdaşmayan şeylere sahip olan, bu nedenle doyumsuz ve mutsuz yaşayan çocukları için destek istiyorlar. Sekiz yaşında elinde en son model telefonu, odasında bilgisayarı, oyunları, televizyonu olan çocuklar konusunda yakınmalar artıyor.
Galiba bu suçlamalardan önce, küçük bebeğin eline oyuncak diye verilen cep telefonunun kimin olduğunu, bilgisayarda oyunu başarmasını üstün zeka diye değerlendirip övgüler yaratarak çocuğun varlığını oraya kimin kaydırdığını, istediklerini rahatça yapabilsinler diye çocuğa TV, oyun ya da CD açarak onu alıştıranların kimler olduğunu düşünmek gerek. Ebeveyn olmak sorumluluk ister. Ebeveyn olmak yanlışları kabullenmeyi gerektirir. Ebeveyn olmak yanlışları düzeltmek için çaba göstermek demektir. Ama en önemlisi ebeveyn olmak belirgin riskleri önceden öğrenip, tedbir almak demektir.