Ramazan ayı başladığından beri iftar sofralarına davet ediliyorum. Oruç tutmamama rağmen elimden geldiğince de icabet etmeye çalışıyorum gelen davetlere. Çünkü seviyorum o sofra vesilesi ile insanlarla buluşmayı. Oturup iki çift laf etmeyi.
Ancak bir yandan da üzülüyorum.
Çünkü abartılı sofralar kuruluyor. Yemeklerin çoğu masada kalıyor. Ve haliyle çöpe gidiyor.
AKP İl Başkanı Aziz Babuşcu davet edene kadar katıldığım iftarların çoğunda bu manzarayı gördüm.
Çünkü o iftarlar lüks otel ya da restoranlardaydı. Ancak Babuşcu'nun davetiyle Güngören'de katıldığım iftar sokaktaydı.
İki nedenden dolayı çok memnun ayrıldım.
Birincisi gazetecilik açısından çok verimli bir ortamdı. Yaklaşık 2000 kişi vardı. Sohbet ettim Güngörenlilerle. Tanışma fırsatı buldum. Tanıyanlar gelip selamlaşma fırsatı buldu.
İkincisi ise tabldot şeklinde sunulan yemeğin lüks iftarlarla kıyaslanmayacak kadar mütevazı ve doyurucu oluşuydu.
Artmıyor ama çöpe de gitmiyor yani.
Bir de sanki o sofra daha samimi, sıcak ve içten bir sofraydı.
Fotoğraf çok ilginç ve bir o kadar da etkileyici.
Düşünün. Vatandaş çoluğunu, çocuğunu alıp kapısının önünde kurulan sofraya oturuyor. Ve belki o güne kadar hiç tanışmadığı, selamlaşmadığı komşularıyla aynı sofrada oturma fırsatı yakalıyor.
Eskiden çadırlar kurulurdu hani. Onun yerini sokak iftarlarının almasının tek nedeni de buymuş işte.
Projenin fikir babası Babuşcu; "Çadırlardaki imaj hoş değildi. Sanki oraya sadece fakir fukara gidermiş gibi bir algı vardı. Sokak iftarlarıyla bu algı yıkıldı. Şimdi herkes geliyor kurulan bu sofralara. Oruç tutan da, tutmayan da. Zengini de, fakiri de... Olağanüstü buluşmalar yaşanıyor" derken projesinin başarıya ulaşmış olmasından epeyce keyif aldığı belli oluyordu.
İstanbul'un bütün ilçelerinde belediyeler aracılığı ile bu proje uygulanıyormuş.
Partili belediye başkanının olmadığı ilçede de Büyükşehir aracılığı ile gerçekleşiyormuş sokaktaki iftarlar.
Babuşcu'ya, "Tebrik ederim valla. Keşke bizim şu Bahçeşehir'de de böyle bir sofra kurulsa sokakta. O zaman belki 4 yıldır aynı binada yaşadığım ve birçoğunun daha yüzlerini bile görmediğim komşularımla tanışma fırsatım olur" dedim bir ara...
Hakikiydim bunu derken. Ama o güldü.
Ve dedi ki; "Aman Sevilay Hanım... Sonra, 'eyvah dindarlaştırılıyoruz. Buraya kadar geldiler' deyip topa koyarsınız bizi!"
"Yok! Hayır öyle demeyiz" filan dedim ama haklıydı başkan.
Sorun olurdu kesin valla.
Ha CHP yapsa o sokak iftarlarını kimsenin sesi çıkmazdı ama AKP kurarsa bizim mahalleli kesinlikle cıngar çıkarırdı!