Efendim, Burgaz Ada sahilindeki bir restoran, kaldırıma masa atmış da.. Yayaların geçmesi zorlaşmış da.. Gazeteci, yazar Vedat Milor kardeşimizin yazlık evi de ordaymış, geçmesi zorlaşıyormuş da.. Garsonla takışmış da.. Yanına polis alıp oraya gitmiş de..
Gerisini günlerdir gazeteler yazıyor. Adalar Belediye Başkanı'na dek uzamış iş. Başkan da, Milor gazeteci, arkası güçlü ya, ceza uygulamış restorana..
Tok açın halinden anlamaz, derler..
Ada'da yazlığı olacak lüks içinde yaşayan adam, sadece yaz sezonunda kazandığı para ile 12 ay aile geçindirecek adamın halinden anlar mı?.
Milor kardeşimin takıştığı, karakolluk olduğu garson çocuk, o ilave masadan o gece 10, yazı ile on lira bahşiş alacak.. On lira.. Her gece on lira.. Yaz boyu toplam bin lira.. Bunu düşündünüz mü hiç?.
O garsonun o on lira bahşişe nasıl ihtiyacı olduğunu düşündünüz mü hiç?.
Paris'te, Viyana'da, hem de ne daracık kaldırımlardaki masa ve sandalyeleri en iyi Vedat bilir..
Ben başka şeyi de bilirim Vedat!.
İstanbul'da kaldırımların masalar değil, araçlarla, park etmiş gün boyu yatan araçlarla dolu olduğunu..
Seninle bir gün, Bebek'ten Balta Limanı'na yürüyelim mi?. Bütün kaldırımlar, yalı sahiplerinin beleş otoparkı. Vatandaş akan trafiğin içinde yürüyor. Hangi gün, hangi saatte istersen gidelim Vedat!.
Yalı sahibi arabalarını (İkişer üçer var) bahçesine almıyor, kaldırıma diziyor. Ona Belediye başta kimsenin gücü yetmiyor.. Sadece yaz mevsiminde para kazanan lokanta ve onun zavallı garsonunu bitirmek için polisi ile devlet, başkanı ile yerel yönetim ve bütün gücüyle medya işbirliği yapıyor..
Bravo be!.
Bravo!.