Mehmet Barlas'la hayatımız çok çakıştı. Nadir Nadi'nin Cumhuriyet'inde yıllarca birlikte çalıştık. O İstanbul'da her gün.. Ben Ankara'dan haftada üç gün..
(İki spor, bir TV).
Ecevit, Milli Selamet'le koalisyon kurunca, İsmail Cem'i TRT Genel Müdürü yapmıştı. Cem de, Barlas'ı "Haber Dairesi Başkanı!." "Cumhuriyet'ten kalem arkadaşım" demedim. Gene Cumhuriyet'te yazdıklarımdan neler çekti, Mehmet Barlas..
Sonunda bir daha Sabah'ta buluştuk. Bir ara gitti geldi, ama hala beraberiz.
Barlas, ki babası Cemil Sait Barlas'ı da gazeteci yönüyle tanırım, Göksan Göktaş ile bir "Nehir Söyleşi" yapıp anılarını 200 sayfalık bir kitapta toplamış.
Genç ve yeni kuşaklar için bulunmaz kaynak.. Bizim, hele benim gibiler için, açıp bakıp, hatırlamak ve hoşluklar yaşama imkanı..
Memo, masama bıraktırmış bir tane.. Fal tutar gibi açtım ortadan. Okudum bir anıyı..
En sevdiği müzik alaturka ya.. En sevdiği besteciler de Dede Efendi ve çağdaşları..
Ne zaman fasla gitse, sahnede başlarmış Dede Efendi!.
Gazinocular Kralı Fahrettin Aslan, bir defasında yolunu çevirmiş ve inanmazsınız ne demiş..
"Sen ve Rauf Tamer bir daha benim gazinolara gelmeyin.
Siz gelince sanatçılar 17'nci yüzyıldan öteye geçemiyor.
Millet de sıkıntıdan patlıyor. Sizin yüzünüzden iflas edeceğim!."