Pazar sabahı Kuruçeşme'de deniz kenarında kahvaltı yapıyoruz..
Tam karşımda bir leş.. Boğazın hem de içinde bir leş ve tepesinde "Galatasaray" Bayrağı..
Bayrak "Egemenlik" simgesidir.
"Burası bize ait" demektir.
Demek o leş, Galatasaray'ın..
O zaman niye leş, Mustafa Cengiz?.
O Ada, Galatasaray'ınsa, neden üç otuz paraya toparlanmadı ve üç güneşlik, beş şezlongla üyelerin yazı geçirmelerine sunulmadı?.
Bundan da mı aciz Galatasaray!.
Yok Ada, Galatasaray'ın değilse, o zaman, o leşin üzerine, alay eder gibi, "Millet bayrağa bakıp sövsün" der gibi o bayrağı niye çektin?.
"Ada elden gidiyor Mustafa Başkan" diye, başlık attım, ismen yazarak, 31 Temmuz'da. Yani geçen salı.
Yani tam bir hafta önce..
Mustafa Başkan'dan tık yok.. Sükut ikrardan geliyorsa eğer, Mustafa Başkan, herkesin ağzında olduğu gibi, yıllardır Galatasaray'ı sömüren o şaibeli kiracı ile el altından anlaşmış gerçekten..
Bir emrivaki ile Ada gene Suada olacak ve o adam milyonlar kazanmaya devam edecek?. Emrivakinin yolu da susmak, dillendirmemek ve oldubittiye getirmek.
Yoksa bir adam son hukuki durumu açıklamaktan niye çekinsin, oraya bayrak asarken..
"Mustafa niye razı oldu, Galatasaray Adası'nın yeniden Suada olmasına" derseniz..
İnan, Ünal, Dursun niye razı olduysa, ondandır!.
Hadi "Susmaya" devam et, Mustafa!.