Zaman zaman takıldığım arkadaşım Ömür'e (Gedik) bu defa yürekten alkış.. Kelebek'teki köşesinde annesini ve babasını her hafta sinemaya götürmeye başladığını yazıyor. Hem de filmleri daha önce medya özel gösteriminde izlediği için, onları götürme uğruna, ikinci defa seyrediyor.
"Aile seansı" diyor adına.. O kadar güzel bir şey yapıyor ki..
Aile ile sinemaya gitmek muhteşem bir şey.. Hele "Aile" sözcüğünün nerdeyse unutulur olduğu, aile bireylerinin birlikte nerdeyse hiçbir şey paylaşmaz hale geldiği günümüzde..
Çocukluğumu hatırlıyorum. Bandırma'da Orduevi'nin sineması vardı. Yüzbaşı babam hafta sonları bir loca ayarlardı. Annem, babam, ağbim ve ben giderdik. O filmlerin tadı bir başka olurdu.
Bayram olurdu, adeta..
Ailecek gidilen sinemalar, Aile olmamızın yapı taşlarıydı, inanın..
Yaşa Ömür!.