Yani İş Sanat'ı ve Tuluğ Tırpan'ı bu harikulade gece için kutlamak yetmez..
Bizi aldılar bir rüya âlemine götürdüler.. Uyanmak istemedik..
Öylesi..
Bir düşünün.. Arkada Viyana Classical Players Oda Orkestrası..
Önlerinde dünya ünlüsü neyzenimiz Burcu Karadağ. Piyanoda Tuluğ Tırpan.. Solist Zara, Meragi'nin ünlü şarkısını söylüyor..
"Amed nesim-i suph-u dem." Ve yanda balerin Su Güneş Mıhladız, stilize edilmiş dönüşlerle Sema yapıyor..
Doğu ve Batı'nın birleştiği kent İstanbul'da, kültür ve sanat nasıl el ele vermiş ve neler yaratıyorlar..
O gece orda olanlar ne talihliydiler..
Yazdığım sahne konserin ikinci bölümünden. O bölümde Tuluğ Tırpan'ın 2007 Dünya Mevlana Yılı için yazdığı Senfonik Şiir.
Mozart'la başlayan birinci bölümde bir rüya âlemi vardı..
Erdal Erzincan'ın bağlamasıyla öne geldiği an..
Kendi bestesi "Bağlama Konçertosu'nun üçüncü bölümünü seslendirdi.. Arif Sağ ve İTÜ Konservatuarı eğitimli Erzincan, tezenesiz çalıyor bağlamayı.
Parmaklarıyla.. Bağlamanın akort düğmelerinin beş santim altında, yani sapın nerdeyse ucunda üst üste on parmak..
En öndeyim. Çok iyi görüyorum..
Aklım karıştı. O parmaklara mı bakmalıyım, yoksa çıkan muhteşem melodiyi mi dinlemeliyim?.
Erzincan olağanüstü bir usta..
Olağanüstü bir sanatçı.. Onu ve bağlamasını sabaha kadar dinlerim..
Bir daha ne zaman, kim bilir.. Adam durmadan dünyayı dolaşıyor.
..Ve ilk yarının finalinde, Tuluğ Tırpan'ın düzenlemesiyle, Oda Orkestrası, Tuluğ Tırpan, Burcu Karadağ ve Erdal Erzincan eşliğinde bir Veysel dinledik..
Benim en sevdiğim türkülerin başında gelir..
"Uzun İnce bir Yoldayım"ı Veysel'in kendisinden canlı, hem de daha ilkokuldan başlayarak dinlemiştim. En güzeli oydu. Daha güzeli olmaz tabii..
Olamaz..
Onu saymazsak.. Aşkın Arsunan caz düzenlemesiyle Duygu Tarhan.. Erzurum Kış Üniversiadı bu düzenleme, bu Duygu'yla açıldı. Benim olduğum yerde her çaldıklarında gittim nerdeyse..
Bin defa falan izledim..
Öyle severim.. Öyle ölürüm..
.. de şimdi de bu.. Bir müthiş orkestra.. Bir müthiş eşlikçiler ve Zara!.
İş Sanat salonunda çok güzel geceler yaşadım, ama o Rüya gecesindeki coşkunun benzerine çok az şahit oldum..
Finalde alkış, tempo kıyamet kopunca, tüm gidenler geri geldi ve Mevlana Senfonik Şiiri'nin beşinci bölümü "Bis" olarak seslendirildi..
Amed Nesimi!.
Amed nesîm-i subh-u dem tersem ki âzâreş kuned tahrîk-î zülf-i anbereş ez hâb-ı bîdâreş kuned sultânımâ sultânımâ rahmet bekun ber cânımâ an dem ki cân ber- leb resîd hem-râh'i kun îmânımâ (Esen sabah rüzgârının sevgiliyi rahatsız etmesinden korkuyorum.
Amber kokulu saçlarını tahrik ederek o sevgiliyi uykusundan uyandıracak. Ey sultanımız, sultanımız!
Cânımıza rahmet et; o can dudağımızın ucuna geldiği zaman da îmanımıza yoldaş kıl.)