"Eskiden sekreter denirdi, şimdi asistan deniyor" demiş, Ertuğrul Özkök..
Bu dönüşümü sağlayan kişiyim, Ertuğrul özürlerimle..
Sekreter, "Katip" sözcüğünün yerini almıştı. Umumi Katip/ Genel Sekreter mesela..
Yasemin, Ankara'dan Gelişim'e geldiğimde, benim sekreterim oldu..
Ama nasıl sekreter.. Beynimin yarısı.. Ona bir şey söyledim mi, unutuyordum artık. Çünkü o işin biteceğini biliyordum. Zamanla beni tanıdıkça, söylemediğim işlerimi de takip edip çözer oldu.
Ben, hayatını düşünerek ve yazarak kazanan bir insanım. En büyük yorgunluğum, "Zihin"de olur.
"Beynimin yükünü azaltan en büyük yardımcımdır" derdim hep..
Birisine bir şeyi söyleyip unutmak ne güzel bir şeydir bilir misiniz?. Beyin bilgisayar gibidir.
Boşaltmazsanız yeni şeyler koyamazsınız.
Yasemin beynimde durmadan yeni yerler açıyordu, işte..
Söyleneni yapanı ifade eden "Sekreter" sözcüğü en büyük yardımcımı anlatmaya yetmiyordu, yani.. Sekreter lafını çizdim.
"Asistanım" diye yazmaya başladım. Laf tuttu, moda oldu, yerleşti.