"Sakıp Sabancı Uluslararası Araştırma Ödülleri" jürisine ve Sabancı Vakfı Mütevelli Heyeti Başkanı Güler Sabancı'ya teşekkürlerim sonsuz..
Çok sevdiğim Ağam'la, unutulmaz Hocam'ı bir araya getirdiler..
Sakıp Sabancı Özel Ödülü, bu yıl Mekteb-i Mülkiye'den hocam Nermin Abadan Unat'a verildi.. 96 yaşındaki hocama..
Sağlık sebepleri aramızdan erken almasa, bu ödülü ona, 12 yaş küçüğü Sakıp Ağam bizzat verecekti herhalde.. Ne de iyi olacaktı?.
Sakıp Ağam yakın dostumdu. Büyük ailelerin birinci kuşakları hep dostumdu zaten.. Vehbi Bey..
Bay Vitali.. Nejat, Şakir Ağabeyler..
Ağamla içerde, dışarda çok beraber olduk..
Washington gezimizi ve Monaco, Cannes tesadüflerimizi unutmam..
En unutmadığım da, Atlı Köşk'ü vakfa bırakıp, orada dünyanın en güzel müzelerinden birini açtığı gündü. Terasta yüzlerce kişi vardı, belediye otobüsü gibi..
Beni merdivenden çıkarken gördü. Koştu geldi.. Elimi tuttu.. "Kurdela kesilince içerisi ana baba günü olur, bir şey göremezsin.
Ben sana şimdi gezdireyim" dedi.. Elimi sımsıkı tutarak ve bırakmadan dolaştırdı kat kat müzeyi.. Kendi kişisel, eşsiz ve paha biçilmez hat koleksiyonlarını da müzeye armağan etmişti. Nasıl gururla gösterip anlatmıştı hepsini bana..
Nermin Abadan, tam da yüzüncü yılında 1959'da girdiğim Mülkiye'nin en sevilen hocalarındandı. İnek Bayramları'nda en çok onunla dalga geçilir, en önde oturup, en çok o alkışlardı..
Müthiş bir bilim kadını, ama daha da ötesinde, "Tüllap'la Tüllap olabilen" yapısı ve hoş görüsü ile rakipsizdi..
Çok sevdiğim iki ismin böyle bir vesile ile yan yana gelmesi, inanın gözlerimi yaşarttı.
Tekrar teşekkürler!.