Küme düşmesi nerdeyse kesin görünen Rize'yi izledim, çarşamba öğleden sonra evde oturup..
Bizde dakka başı hoca değiştirmek modası varken Rizespor Başkanının "Küme düşsek bile, Hikmet Hocam seneye görevde kalacaktır" deyişinin de verdiği keyif ve heyecanla..
Gördüm ki, Başkan sadece duygusal değil, mantıklı da bir karar vermiş..
Rize, bu yıl bu ülkede gördüğüm en güzel futbolu oynadı.. Hemen her akınlarında gol pozisyonuna girdiler, Kasımpaşa gibi bir takımın önünde hem de..
İlk maçı 2-0 kaybetmişlerdi. Son beş dakikaya 2-1 galip girmişlerdi. Yarı final için 3 gol atmaları gerekiyordu ve ben ekranın başından ayrılamıyordum. Çünkü Rize o üç golü atacak gibi oynuyor, Kasımpaşa'nı kurduğu kapalı savunma hattını darmadağın ediyordu.
Ben bu kadar gol kaçıran takım çok az gördüm hayatımda..
Hani hocaları "Golü de ben mi atayım" diye çıldırtan pozisyonlar vardır.. En az 10 tane öyle pozisyonu vardı Rize'nin..
Maç 6-1, 7-1 bitebilirdi..
Kutlarım Hikmet Hocam, takımına bu futbolu oynattığın için..
Kutlarım, izleyene müthiş seyir zevki verdiğin için..
Milli Takım dahil, yetenekleri yüksek bir takımda neler yapacağını hayal ettim de!..
Beynine, yüreğine sağlık Hocam!.