Uzay Yolcuları/ Passengers'ı size en kolay anlatacak üç sözcük bu..
Hani o efsane Love Story vardı ya.. İşte onu geçtiği dekordan alın ve uzaya getirin, işte o!.
Hikaye basit..
Dünya giderek yaşanmaz hale gelirken, şirketler uzayda yeni yerleşim yerleri buluyorlar ve orada hazırladıkları yerleri isteyenlere satıyorlar.
Hani şimdi Mars bileti satıyorlar ya.. Onun ötesi..
Uzay gemisi, 120 yılda gidilecek mesafede yaratılan ülkeye beş bin yolcu taşıyor.
Göçmek isteyenler, yolculuk boyu 120 yıl, dondurularak uyutulacak ve gemi hedefe varınca uyanacaklar. Onlara mürettebat da dahil.
Ne var ki, yolculardan biri, bir arıza sonucu, 30 yıl sonra uyanıyor.
Bir daha uyumanın yolu yok.
Hedefe varamadan tek başına o gemide yaşlanıp ölecek.. Peki tek başına bomboş gemide (Tabii, robot barmeni saymazsanız) ölüm beklenir mi?.
Aylar, yıllar süren yalnızlık sonrası karar verip, çok hoşuna giden bir kızı da uyandırıyor. Robinson ile Cuma değil, çok modern imkanları olan, başka zaman cennet olabilecek ortamda "İki Sevgili" var bu defa..
Ben 3 Boyutlusunu izledim. Baştan sonuna yığınla mantık hatası var. Boş verin.
İşiniz hata bulmak değil, keyfinize bakmak olsun..
Güzel sahneler çekmiş yönetmen. Hatta nefes kesenleri var. Jennifer Lawrence ve Chris Pratt aşıkları, Michael Sheen de insan görünümlü robotu çok iyi oynuyorlar.
Aşk Hikayesi olarak temposunun ağır olması doğal.. Ama ikinci yarıda heyecanlı aksiyon sahneleri de var.
"Aşk her yerde" deyin ve gidin izleyin, romantikler!.