Hafta sonu, Tanju Çolak'la yapılmış bir söyleşiyi inanın midem bulanarak okudum..
Adını anan kalmadı ya, konuşulmak istemiş, belli..
Metin Oktay'ın 38 gollük lig sezonu rekorunu 39 golle kırmıştı ya.. O sezonu iyi hatırlarım..
Mustafa Denizli ne kadar meşgul olmuştu onunla idmanlarda özel.. İki günde bir Florya'daydım, iyi bilirim..
Metin Oktay'ın rekorunu kıran 39'uncu gol de hâlâ gözlerimin önünde.. Rambo Yusuf kaleciyi de geçip, çizgide topa basmış ve Tanju'yu çağırmıştı, "Gel, dokun" diye.. Rekor öyle kırıldı.. Şimdi söyleşide, bakın ne diyor, Tanju(cuk)..
"Kimsenin önünde eğilmem.
Galatasaray'da 150 gol attım. Mustafa Denizli'yi, Denizli yapan adamım! Ben golleri atınca Mustafa Denizli başarılı teknik adam oldu, ömür boyu ekmek yiyor, sayemde." ..Ve eşsiz spor yazarı Kahraman Babçum ağabeyin "Spor Dünyamızın 45 Yılından" adlı kitabındaki 14 Eylül 1991 tarifli yazısından bir alıntı.
Kahraman Ağabey "Sen futbol tarihimizin en büyüklerinden birisin. Yeni kuşaklarda benzerin bile yok" deyince, bakın Metin ne yanıt vermiş..
"Ben büyük bir yetenektim, doğru. Ama ne kadar şanslı olduğumu da unutma. Ben Turgaylarla, Kadrilerle, Suatlarla beraber oynamasam ve başımızda bir baba Gündüz olmasa, ben bu kadar büyür müydüm?" Biri niye onlarca yıl önce öldü, ama hâlâ yaşıyor?.
Öteki..
Cevabı Yahya Kemal'e bırakalım mı?.
"Ölmek değildir ömrümüzün en fecî işi, Müşkül budur ki ölmeden evvel ölür kişi."