Benim ülkemin, benim insanımın bir şeyler başarmasını bir türlü kabul edemeyen kompleksli kafalar var.. Nobel alırsın kulp takarlar..
Şimdi de, 10 maçlık serinin ilk yarısını en geride bitirip, ikinci yarıda harikalar yaratan Milli Takıma burun kıvırmaya başladılar bile..
Efendim, ne şanslıymışız..
İddiası kalmayan Çekleri bedavadan geçmişiz.
İzlanda maçını nasıl şansla kazanmışız.. Golü 89'da duran toptan atmışız..
Kazakistan'ın Letonya'yı yenmesi de şansmış.
O iddiası kalmayan ve bize Prag'da yenilen Çekler, ölüm kalım maçı oynayan dünya devi Hollanda'yı Amsterdam'da perişan ettiler. O ne?.
Türk Milli Takımı, Çek ve İzlanda maçlarını hangi berbat koşullarda oynadılar?.
O ortamda sahaya çıkıp yürümek bile ne kadar zordu hiç düşündünüz mü?.
Peki puan aldığımız maçlar şanstı, ya puan kaybettiklerimiz?. Bizi gurup lideri yapardı o berabere bitirdiğimiz iki Letonya maçı.. Galibiyeti kaçırırken şanssızlık değil miydi, onlar..
Kaybedersen normal.. Kazanırsan, tesadüf, şans, mucize..
Hadi canım sen de!..
Şu aşağılık kompleksini atalım artık üzerimizden..
Hiçbir şey yapamadan elenip gelen basketbol takımına "Teşekkür" manşetleri atan, başka türlü aşağılık komplekslilerin "En İyi Üçüncülük" için ne diyeceklerini siz de merak etmiyor muydunuz, o gece?.