En güzel çiçeğin en kısa mevsiminin adıdır, Erguvan.. Mutlu Tönbekici nasıl şirin bir yazı yazmış, Arnavutköy etrafındaki Erguvanlar için.. "Oyumu verip, artık yerlerini ezber bildiğim erguvan ağaçlarını teftiş ettim. Hepsi yerinde duruyor. Hele Kuruçeşme sırtlarına bir pembe bulut gelmiş yerleşmiş sanki" diyor..
Ah Mutlu ah.. Hepsi değil, kalan bir kaç tanesi.. Yaşın uygun olsa, eskiyi bilsen..
70'li yıllarda Holly ile özel gelirdik istanbul'a erguvan mevsiminde.. Ulus Mahallesi akmerkez'in 100 metre falan ötesinde biterdi. Sonra adeta tek şeritli daracık bir yol kıvrıla kıvrıla Ortaköy'e inerdi.. İki yanında korular, yeşiller, bilemedin bu korular içinde bir kaç köşk, o kadar..
O kıvrılan dar yolun iki yanında kucak kucak erguvanlarıyla çiçekçi kadınlar otururdu. Hemen arkalarında da iki yanlı erguvan ormanını görürdük. Sindire sindire inerdik yokuştan.. Arabanın arkasını da erguvanlarla doldururduk..
Şimdi, sağlı sollu siteler bitirdi, götürdü benim güzel erguvan ormanımı..
Kalanlar müzelik Mutlu.. İnşallah koruruz..