"Yanımda oturan Mesut İktu hocam kulağıma eğildi..
'Şimdi müthiş bir soprano geliyor' dedi. Hoca ile konser izlemek çok keyifli oluyor. Neler neler öğreniyorum. Pervin Çakar, Irak'la sınır köylerimizden bir Kürt kızı.. Şimdi İtalya'da yaşıyor.. Nereden nereye.. Ama sesini keşfetmişler. Konservatuarlarda okumuş ve İtalyanlar kapmışlar. Niye kaptıklarını dinlerken anladım. Donizetti, Alayın Kızı Operasından bir arya, ardından Selman Ada'nın Ali Baba Operasından Ninni ve nihayet Lo Şivano.. Nasıl duygusal, insanın içine akan bir halk türküsü.. Yıkıldı salon Pervin'e.."
Geçen yıl 23 mayısta böyle yazmışım Pervin Çakar için.. Bir gece evvel Andante Dergisi Donizetti ödülünü almış.. Dinlemiş, yazmışım.
Hafta Nusaybin'de, memleketinde konser vermiş. Cumhuriyet'te okudum. Ape Musa Konser ve Tiyatro Salonunda.."
Nusaybin'de konser salonu ve salonda dünya çapında bir soprano.. İtalya'dan gelmiş bu konser için..
İşte Atatürk'ün Cumhuriyeti bu.. 100 yaşına böyle giriyor.. Nusaybin'de konser salonu.. Ve bir sınır köyünden, La Scala'ya yol bulan bir Kürt kızı..
Ne var ki, belli ajanstan gelmiş o haber de.. Her gazetede ayni hata var çünkü.. "Mardin'de ilk Opera" diye vermişler haberi.. Oysa Nusaybin'de belki ilk.. Ama Mardin'de değil..
18 Eylül 2002'de Devlet Opera ve Balesi, Mardin Cumhuriyet Meydanında bir gösteri yapmıştı. Remzi Buharalı idi, Genel Müdür. Bugünkü Genel Müdür Rengim Gökmen de, orkestrayı yönetiyordu..
Tenor Ömer Yılmaz (Nur içinde yatsın) ve bariton Tuncer Tercan, opera aryalarından sonra, sazlarını ellerine alıp harika türküler, bozlaklar okumuşlardı. Çeşme Başı balesinden, Hacivat ile Karagöz'ün dansı meydanı yıkmıştı. Tıklım tıklımdı meydan.. Meydana açılan yollar da tıklım tıklımdı. İnsanlar sabahın onunda başlamışlardı gelip yer kapmaya.. Gecenin sekizine kadar, on saat beklemişlerdi. Çok iyi biliyorum.
Çünkü ordaydım!..