Bu hafta Pazar Neşemiz, Frankfurt'tan.. Dr. Erdoğan Karatay'dan..
Cep telefonun şarjı bitmişti. Gecenin o saatinde şarj edecek yer de yoktu. Şehirde kalan sonuncu telefon kulübesini buldu. İçerde birisi vardı. Beklemeye başladı.. 10 dakika geçti. İçerdeki adamın dudakları kıpırdamıyordu bile.. Ahize elinde öyle duruyordu.. Cama tıklattı.. "Lütfen acelem var!.." Adam öbür eliyle ahizeyi kapattı. "Görmüyor musun, karımla konuşuyorum.."