Yalçın Bayer, Hürriyet'teki "Yeter artık" sütununda, bir okur mektubuna yer vermiş.. Ve de okurunun yanlışını, tüm Hürriyet okurlarına taşımış.. Biz köşe yazarlarını hep bekleyen tehlike.. Bir şey geliyor. Çok hoşunuza gidiyor.. Kullanıyorsunuz.. Yanlış..
Hoş dizeler nakletmiştim, okurdan.. "Özdemir Asaf" diye.. Kızından mektup geldi. "O dizeler babamın değil" diye.. Hadi gel de araştır gelen dizeleri, "Asaf'ın mı, değil mi" diye.. Mümkün mü?.
Ama Yalçın'ın ki, biraz daha affedilmez..
Naci Erdem'i anlatıyor. Türk futbolunun en unutulmazlarından biri.. Yakın dostum, çok sevdiğim, milli takım ve Fenerbahçe kaptanı..
Yazı Naci'nin 1955'te takıma nasıl girdiğini anlatarak başlıyor "Bundan sonra Naci futbolu bırakıncaya kadar Fenerbahçe'nin ve milli takımın değişmez orta hafı olacaktır" diye bitiyor.. Yanlış da burda..
Fenerbahçe Naci'yi 1963'te dışladı. Naci, Beyoğluspor'a yollandı. Galatasaray'ın hocası Baba Gündüz ordan alıp Galatasaray savunmasının göbeğine yerleştirdi. Fenerbahçe'nin "Bitti" dediği Naci, Galatasaray'ın o yıl şampiyon olmasında baş rolü oynadı. Yeniden milli takıma yükseldi. Futbolu Galatasaray'da bıraktı.
Yalçın'ın bir yanlışı da "Sarı Naci" demesi.. "Sarı" Galatasaray'ın unutulmaz beki, kaptanı, sonradan Kıbrıs'ta Çetinkaya efsanesini yaratan hoca Naci Özkaya'nın lakabıydı.