Garip bir kibarlık havasına girdik. Bazı sözcükler aşağılayıcı, hakaret gibi algılanır oldu ve yürürlükten kalktı. Yerlerine yanlış, yapmacık laflar ediliyor..
Geçen gece hem de bir ana haber bülteninde şu cümleye rastladım..
"İki işçinin cenazesi bulundu.."
Cenaze gömülmek için hazırlanmış ölünün adıdır. Artık inanışınız neyse.. Ölüyü yıkar, giydirir, ya da kefenler, tabuta koyar, gömmeye, yakmaya, ya da dağa, çöle atmaya hazırlarsınız. Odur cenaze..
Ordaki ifade "İki işçinin cesedi bulundu" olmalıydı. Ama "Ceset" tabu kelime oldu nedense.. Kullanamıyoruz. Başka bir yığın sözcüğü de ayni sebeple kullanamadığımız gibi..
Sağıroğlu, bizin ana ailesinin soy adı.. Ama "Sağır" demek ayıp.. Köroğlu bir kahraman.. Ama "Kör" demek de ayıp.. Topaloğlu gene ünlü bir ailedir, bizim Kilis'te.. Ama "Topal" ayıp.. Çolak, bu ülkenin efsane golcüsünün adı.. "Çolak" demek ayıp oysa.. "Çingene" dediniz mi, bir etnik guruba hakaret etmiş oluyorsunuz.. Onun için "Roman" oluyor adları.. Oysa Roman başka, Çingene başka.. Roman tüm bir ırkın adı. Çingene, onlardan hem de çok romantik bir sebeple ayrılıp dünyaya dağılan kabile.. Romence Çigan dersen harika.. İspanyolca Zigan muhteşem.. Ama Türkçe Çingene dedin mi, aşağılama.. Neden?.