Genç Werther'in Acıları bende hafif bir hayal kırıklığı bıraktı.. Goethe'nin dünyaca ünlü aşk öyküsünü baleye dönüştürmek çok iyi, ama ayni ölçüde iddialı bir fikir..
Müziği yoktu balenin.. Liberetto yazıldıktan sonra, bölümlere Chopin müzikleri seçilmiş.. Bestecinin adından başka bütünlüğü olmayan, özgünlüğü olmayan bir müzik .. Böyle olunca iş uygulamada da kolaylaşmış.. Süreyya Salonlarında Orkestra çukuruna yer olmadığı için, playback oynanıyordu ya baleler.. Chopin'in besteleri tek piyano ile çalınınca, bale canlı müzikle yapılma fırsatı yakalanmış.
Ama açık söyleyeyim.. Öyle bir öykü ve o dekor, kostüm ve kalabalık kadrolu Werther'de tek piyano, müziği "Canlı" yapmaya yetmedi..
Genç Werther'in koreografisini Yannick Boquin yapmış. Fransız dansçı ve bale öğretmeni.. Onun çalışması da amatörce..
Bu fırsat bir Türk baleciye verilseydi, çok da hoşgörü ile bakardım, bir ilk eser olarak.. Ama Yannick niye seçilmiş, bu iş niye ondan istenmiş?. Bize faydası ne, doğrusu anlamadım.. Bunca Türk sanatçı, yıllardır böyle bir şans beklerken.. Genç Werther, evli bir kadına olan umutsuz aşkı sonunda çareyi ölümde bulur.. Goethe'de, romana adını veren Werther kadar onu büyüleyen kadın da önemlidir.
Ben, o büyülü kadını tanımak isterdim. Dans tam da bu anlatım için biçilmiş kaftan.. Salome'nin kralı dansı ile nasıl büyülediğini hatırlayın..
Yannick'in balesinde Charlotte'un doğru dürüst dansı bile yok.. O harika balerin Deniz Zirek'i finaldeki ikilide şöyle bir görebildik o kadar.. O final dansından başka akılda kalacak şey de yoktu zaten.. Werther'de Melih Mertel'in tek başına çabaları, Genç Werther'in Acıları'nı, bir konservatuar deneme çalışması olmadan öteye götürmeye yetmedi.
Gerçekten öyle bir çalışma olsa, ben de öyle bakar, alkışlardım belki..