1968 yılında Devlet Tiyatrosu'na katıldığında ilk oyununu izlemiştim. Zamanın Genel Müdürü Cüneyt Gökçer'in yeni bir keşfiydi. Büyük usta ona, daha açılışta hem de bir klasikte baş rol vermişti..
Sönmez Atasoy büyülemişti seyircileri..
O zaman Ankara'da yerel bir gazetede yazıyordum..
"Bir yıldız doğuyor" dediğimi hatırlıyorum..
Sönmez, müthiş bir oyuncu olarak sürdürdü yaşamını.. Ses tonu harikaydı.. O zaman tek kanal TRT'deki yabancı dizilerde çok seslendirme yaptı. Türkiye kendisinden önce, sesini tanıdı.
Devlet Tiyatrosu adamı zengin etmez. Kıt kanaat geçimini sağlar.. Sonunda kapısından eksilmeyen dizicilere "Evet" demek zorunda kaldı, ama Tiyatroyu bırakmadı.
Sadece kızı Fadik Sevin'i değil, daha yüzlerce genci, Ankara ve İzmir Devlet Konservatuarlarında, İstanbul'da MSM okulu, Yedi Tepe Üniversitesi, Haliç Üniversitelerinde yetiştirdi..
11 Kasım'da Isparta'daki dizi çekimleri sırasında kalp krizi geçirmişti. Duran kalbi yeniden çalıştırılmış ama, bu arada beyne kan gitmediği için, makineye bağlanmıştı. Yaşamı için fazla umut yoktu. Dün sabah gazeteye geldiğimde öğrendim. Çarşamba gece yarısı, yarım çalışan kalbi tamamen durmuştu. Tanışırdık. Çok severdim..
Başın sağolsun Fadik.. Başınız sağolsun dostları.. Başınız sağolsun Tiyatroseverler..