Bu yaz leylekler beni havada gördü.. Opera, Baleler ve konserlerin peşinde uçtum da uçtum.. İki Antalya, iki Bodrum, iki İzmir..
Hep THY ve hep CIP salonlarını kullanarak..
Türk Hava Yolları gerçekten gurur duyacağımız düzeyde.. Ama eksikleri var..
Bazı uçaklarda koltuklar felaket. Hem de misliyle ödeyip Business'te uçarken, eski trenlerin üçüncü mevki tahta koltukları gibi sert döşemelerde oturmak çok rahatsız edici..
Gerçekten lezzetli menüler sunan Do&Co'ya da bir sorum var.. Somon ve tavuk (Ya da hindi) olmasa ne verirdiniz yolculara acaba?. Üstelik bunların ikisi de herkesin yediği şeyler değil.. Ben ikisini de yemem mesela.. Türkiye gibi, dünya güzeli peynirler yapan bir ülkede ikram tepsisine hiç değilse benim gibi arıza tipler için peynir niye eklenmez?.
..Ve de CİP salonlarındaki TV ekranları.. Bir yabancı ailenin çocuğu eline kumandayı almış, zaplayıp duruyor.. Salondaki tek ekran.. Oysa benim gibi, yurtta dünyada olup bitenleri merak edenler var.. CIP ekranı, evdeki oyuncak değil ki?.
Bu ekranlar değişik haber kanallarına ayarlanmalı ve hep öyle kalmalı.. Kumandalar da meydanda bırakılmamalı. Bir görevli de durmalı..