HAYAT nasıl devam ediyor.. Kamil'e gittim pazar öğlen.. Kamil Altan.. Tanıdığım en yürekten Galatasaraylılardan biriydi. Benim gazeteciliğe başladığım yıllarda o bitiriyordu. Sahada seyrettim. Kamplarda oturdum. Tanıştım. Sevdim.. Tüm arkadaşları severdi. Her ezeli derbide karşısında oynadığı belalısı Lefter'le de nasıl sevişirlerdi bilirim..
Bir kaç dostu, bir kaç Galatasaraylı gelmiş.. Tam o sırada Ünal telefonuna gelen mesajı gösterdi. Necmettin Erbakan ölmüş.. Ne kendisine, ne düşüncelerine sempati duyduğumu hatırlamıyorum. Ama içim "Cız" etti.. Hayatımızda yer etmiş bir liderdi demek.. Hep öyle kalsaydı keşke.. 85 yaşında siyasete döneceğine, bugün iktidarda olan düşüncenin Onur Başkanı olarak kalabilseydi..
Camiden Salomanje'ye geçtik.. Hayat devam ediyor ya.. Bizim geleneksel brunch..
Güven (Osma) yok bu defa.. En keyifle kahvaltı eden adam.. İçimizdeki tek gurme.. Çünkü Başkent Hastanesi'nde yoğun bakımda.. By pass geçirdi. Dört damar.. Hadi onu ziyarete, kahvaltıdan.. Gittik ki, tam o sırada normal odasına alınmış.. Görüntü fevkalade..
Dadaloğlu haklı..
"Ölen ölür, kalan sağlar bizimdir!.."