BİR özür.. Ama kar etmez.. Marmara Üniversitesi öğrencilerinden ne kadar özür dilesem boş.. Dilerim onlara da ders olur, benim gibi bir gerzeği, bir daha "En başarılı" falan, filan diye seçmezler..
Mayıs ayının ortalarıydı. Arandım. Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi öğrencileri beni "Yılın En Başarılı Köşe Yazarı" seçmişler. Tören 3 Haziran'daymış. Bekliyorlarmış.. "Koşarım" dedim.. Ben her okulun, her davetine koşmaya meraklıyım.
Ödülü geçin.. Sohbete, etkinlik izlemeye..
Gençlerin arasında olmak benim gençlik ilacım.. Ödül törenlerine gelmeyen, yerini birini göndermeyen, bir küçük özür notunu dahi ulaştırmayanlara da deli oluyorum..
4 Haziran sabahı televizyon izliyorum..
Marmara Üniversitesi ödül töreninden görüntüler..
Başımdan aşağı kaynar sular döküldü..
Dangalak kafam unutmuş.. O dangalak kafaya güvenen ben de Yasemin'e haber vermemişim.. Telefona sarıldım. Fakülte dekanını aradım.. Özürler diledim..
Sayın Dekan beni teselli ediyor.. "Olur böyle şeyler Hıncal Bey" diyor.. "Olmaz" diyorum..
"Biz ödülünüzü size ulaştırırız" dedi sonunda.. "Sakın ha" dedim. "Ödül orda kalacak. Ben geleceğim. Öğrencilerle toplanacağız, özrümü orda yüzlerine söyleyip, af dileyeceğim. Hala bana verme niyetleri varsa, ellerinden alacağım.." Yeni sezon başı için sözleştik..
Ben Galatasaray Üniversitesi'nin ödülünü alırken söylediklerimi burada tekrar edeyim..
Sevgili Gençler,
Hele sizlerin seçimleri üstünde bir ödül tanımıyorum.. Oylarınız çok değerli ve çok anlamlı.. Bu bilinçle hareket edin ve oylarınızı sizin gibi gençlere kullanın.. Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi gençlerinin oyları ile "Yılın En Başarılı Köşe Yazarı" seçilmenin coşkusunu ve heyecanını bir genç yazara yaşatın..
Onu coşturun, onu teşvik edin..
Bir genç yazarın "Hıncal Ağbimi geçtim, ben kazandım" demesinin anlamını düşünün.. Bu ülkede en az yapılan şey, gençleri teşvik.. Siz yapın!.. Gelecek sizsiniz çünkü.. Biz, ununu elemiş, eleğini asmışlara "Teşekkür" yeter!..