Her sabah ofisime girip masama yürüdüğümde, pencere kenarında duran bir çerçeve karşılar beni.. İçinde şöyle yazar..
"It ain't till it's over; and, even then it's not over, yet!"
Yani..
"Bitmedikçe bitmez. Ve hatta, ondan sonra dahi bitmez!."
Hayat felsefemi oluşturan cümlelerin en önde gelenidir bu.. Altında el yazısı ile atılmış bir kocaman imza var.. Sadece oraya değil, hayatıma atılmış imza..
"Cüneyt"
Cüneyt Ağabey, iki yıl önce bugün öldü. Öldürüldü. Cüneyt Ağabey mezarda. Öldüren İstanbul sokaklarında direksiyonda yeni avlar arıyordur. Bu ülkede hukuk böyle..
Cüneyt Ağabey öldü, ama bitmedi. Yaşıyor.. Bitmeyecek, dostları bitmedikçe..