NASIL başka adamdı Sakıp Ağa, nasıl can, nasıl candan!.. Nasıl halk adamıydı, halkın adamı, halkın içinde.. Ardından gelenler nerdeyse unutturdular Sabancı adını.. Başladıklarını bile devam ettiremediler. Vasiyetleri unutuldu..
Sakıp Sabancı Polis Evi'nde, Beylerbeyi'nde yemek yerken andım Ağamı bir kez daha.. Elimi avcunun içine alıp sımsıkı tutarak beni gezdiren, yaptıklarını gösterirken, yapacaklarını da anlatan, cömert ağamı..
Bu Polisevi, onun eseri bir güzellik Boğaz'ın kenarında.. Adı Polisevi ama, halka açık.. Çekinmeyin gidin ailenizle.. Güvenli, lezzetli, ucuz..
Aylar önce sözleşmiştik, Vali Muammer Güler ve Emniyet Müdürü Celalettin Cerrah'la, burada yemek yemek için.. Bazı minnacık kafaların kuş beyinlerine sığmıyor, dostluklarla, işin ayrı şeyler olduğu.. "Sizi bu kadar yerden yere vuranla nasıl yemek yersiniz" diye ihbar yazıları bile yazıyorlar.. Çünkü onların lügatlarında "Dostluk" yok.. Menfaat var, alışveriş var..
Artık Cerrah da vali oldu ya.. İki vali ile Ortaköy'de buluştuk.. Halkın ilgisini görecektiniz, Güler'le, Cerrah'a.. Etraflarını çevirmeler, sarılmalar, resimler çektirmeler.. Karşıya motorla geçtik.. 100 metre de orda yürüdük. Ayni ilgi, ayni coşku.. Her iki valiye de "Halkın arasına daha çok girin.. İnsanlar kendilerini yönetenleri yakından görmek, kucaklamak istiyor, saklanmayın" dedim.. Güler "Çok haklısın, yapmalıyız sık sık" diye doğruladı beni..
Sabancı polisevinde şef Ünal Usta'nın elinden çıkma muhteşem bir yemek yedik.. Ünal Usta, benim 50 yıllık dostum, Üniversite yıllarında Yeni Gün'de bisiklet yazarım, Büyükelçi Günaltay Şibay'ın aşçısıydı, diplomatik konuklarını ağırlamak için.. Şimdi burada.. Zeytinyağlı açılışlar nasıl lezizdi.. Ana yemek diye aldığım Bostan Kebabı ise bir harika.. Tatlılardan hiç söz etmeyeyim de "Gidin.. Beylerbeyi Polisevi'ne mutlak bir gidin" diyeyim yeter!..