Efendim dün yazılara başladık, ama henüz iyileşmedik.. Esas ameliyatım bir aksilik olmazsa 19 Ocak'ta.. Boyun fıtığı.. Bana büyük acılar veren ve yığınla ilaç yutmama sebep olan arıza.. Öte yandan kalbimin nerdeyse "Tık" deme noktasına geldiğini ortaya çıkararak hayatımı kurtaran sancılar bu ameliyat sonunda bitecek..
Köşeme asıl dönüş ondan sonra..
Şimdilik kendimi iyi hissettikçe gazeteye geliyor, çiziktiriyorum.
Zor oluyor.. Uzun zamandır önünde oturmadığım bilgisayar, aldığım ilaçlarla bir araya gelince bulantı yapıyor.. Bir yazıyı on taksitte yazabiliyorum bazen..
Yani.. Başlamış olmam, muntazam devam edeceğim anlamına gelmiyor.. Bir gün köşede gene Yasemin'i bulabilirsiniz..
Sakın merak etmeyin, telaşa düşmeyin.. Ocak ayı böyle geçecek artık.. Esas buluşmamız şubatta, sevgili dostlarım.. Şubatta inşallah!..
Bu arada sizlerden bir ricam var..
Evime. İşime ziyarete gelenler, telefon edenler, orda burada rastlayan herkesten bir ortak rica..
Lütfen ama lütfen benimle hastalığımla ilgili konuşmayın. Bu konuda soru sormayın.
Ayni soruyu yüzlerce defa dinlemiş, yüzlerce defa yanıtlamış olmak ne demek bir düşünün ve bana acıyın..
Hoş, beş, havadan sudan tamam.. Ama asla hastalık, hastane, doktor, tedavi, ilaç değil.. Bu konudaki merakınızı Yasemin'i arayarak tatmin edebilir ve durumumu ondan takip edebilirsiniz.. Benden değil, ne olur!..