Sakın ha tiyatroya gitmeyin..
Ben demiyorum.. Tiyatrocular diyor.. Pazarlamadan habersiz, ülke koşullarının farkında olmayan tiyatrocular. Kör değneğini beller gibi birbirini taklit eden sözüm ona işletmeciler..
Dün gazetelerde tiyatro ilanlarına baktım. Görmek istediğim o kadar çok şey var ki..
Duru Tiyatro'da Aşk Her Yerde .. Geçen yıldan devam eden ve mutlak görülmesi gereken Picasso var ayrıca..
Sadri Alışık Tiyatrosu'nda hem de Çolpan'ın oynadığı Yeşil Papağan Barı..
Gazanfer Özcan'ı mutlak görmeliyim.. Bak Sen İşin Tuhafına..
İstanbul Halk Tiyatrosu'nda.. Sürmanşet..
Müjdat Gezen Tiyatrosu'nda Tayyip'in Sihirli Lambası..
Tiyatro Şenay'da, Sadece Arkadaşız..
Yalçın Menteş Tiyatrosu'nda Eros Pansiyon..
Peki nasıl göreceğim?..
Tüm oyunlar cumartesi gecesi ve Pazar öğleden sonra..
Yani tüm oyunlar, televizyonlarda maç olan günlerde.. Bu ülkede maç izleme oranlarına bir bakın.. Gönlü genç olanlar hafta sonunda ekran başında..
Cumartesi maç bittikten sonra tiyatroya yetişmek, Pazar matineden çıktıktan sonra evce koşup maçı yakalamak mümkün değil..
Yani tercih Ya maç, ya tiyatro.. Üstelik evdeki maç bedava.. Hele hava bozuksa, dışarı çıkma belası da yok..
Bir de, Cuma ve cumartesiler dışarı çıkabilen, yani potansiyel tiyatro seyircisi olan her evde zaten bir şekilde program yapılan eğlence geceleri.. Yemek, kulüp, disko, sinema, ev davetleri.. Her neyse.. Tiyatro kaçıncı tercih..
Şimdi tiyatronun rekabet edebilmesi, savaşması mümkün mü?..
Sonra da oturup ağlıyor.. "Seyirci bitiyor" diye..
Bitiren sizsiniz dostlarım..
Hıncal da gidemiyorsa eğer bu ülkede tiyatroya, kabahat kimse bir arayın yahu!..