Bayanlar 10 bin metrenin favorisi başta Tirunesh Dibaba olmak üzere 4 Etiyopyalı idi. Ama ilk 5000 metrede tempo tahminlere sığmayacak kadar düşük (16:29.24) olunca, Avrupalı ve Amerikalı atletlere madalya şansının doğacağı belli oldu. Burada Elvan'ın harika bir taktik ile koştuğuna şahit olduk.
Yarış uzun süre kopmadan giderken Elvan, hiçbir hamle yapmayarak bekleme koşusu yaptı. Gücünü son 3 bin metreye sakladı. Buradaki atağı madalyayı getirdi.
Fevkalade akılcı bir ataktı bu; çünkü Elvan burada yarışı hızlandırmasa ve grupla bağını koparmasa arkasından gelen özellikle finalde güçlü İngiliz ve Amerikalı atletler en azından gümüş madalyaya yarışabilirlerdi. Etiyopyalılar da böyle darmadağın olmazlardı. Zaten Tirunesh Dibaba gibi çok güçlü, bir ara mide krampı geçirip grubun 35 metre gerisinde düşmesine rağmen arayı kapatan atleti kimsenin geçmesi de mümkün değildi.
Elvan'ın son 6 turdaki atağı olmasa ikincilik ve üçüncülük yarışına en azından 6 atlet girerdi ve Elvan'ın işi çok zor olabilirdi. Ama çok iyi zamandaki atağı Elvan'ı gümüş madalyada rakipsiz kıldı. Yarışı hatırlayın. Elvan'ın arkasındaki mücadele son madalya içindi. Kimse Elvan'ı tehdit edemedi. İşte bu müthiş bir taktik koşusunun sonucu. Elvan'ı sadece bu yüzden dolayı dahi alkışlamak ve göklere çıkarmak mümkün ama ayrıca muhteşem de koştu.
BİR BAYRAK YOK MUYDU?
Açık söyleyeyim. O uzun süren sakatlıklardan sonra böylesi zorlu bir Dünya Şampiyonası'nda ben Elvan'ın madalya almayı geçin, yarışı bitirmesine razıydım. Harika bir taktikle harika bir yarış koştu. Türkiye'ye harika bir gümüş madalya kazandırdı. Teşekkürler Elvan!
Bu arada bir üzüntümü söyleyeyim. Finalin ardından Dibaba Etiyopya bayrağı ile koştu. Üçüncü olan Goucher'ı Amerikan bayrağı ile izledik. Elvan Abeylegeese'yi ise tribünlerin önünde "Ne olur bana bir bayrak bulun!" diye adeta yalvarırken gördük. Kafilede kimsenin aklına bir şeref koşusu ihtimali gelmiyor mu? Atletin heyecanını bilmiyor hiç kimse. Yarınki madalya törenine saklamışlarmış. Oysa şeref koşusu yarış bitince yapılır.
