BİR gazetenin özel sayfasında bir resimli haber.. Dr. Soydaner Güney emekli olmuş..
Kimdir?.. Bilmezsiniz.. O zaman niye hem de resimli haber olur?.. Belki bir dost.. Hatır haberi bu..
Peki niye "Özel" o zaman!.. Anlatmak uzun sürer.. Özeti şu..
Bugün hayatta isem, Dr. Soydaner Güney'in büyük katkısı vardır.
Hemen tümünü birbiri ardında ameliyatlarla hastanede geçirdiğim o uzun 1973 yılında, bitmez tükenmez bir sabırla, bir yıl başımda nöbet tutan adamdı, Doktor Soydan!..
O zaman interndi, Gülhane'de.. Asistan askeri doktor.. İkinci Cerrahi'de uzmanlık stajı yapıyordu.
Ertesi sabahı görme umudum yüzde 2'lere, birlere düştüğü zamanlarda dahi, beni yaşatmaya adeta yeminli kadronun en genç elemanıydı.. Yakışıklı ve çapkındı haa!..
Hastalığı yenmenin ilk koşuludur, yeneceğine inanmak.. Bu inancı yitirdiğim, o hastaneden çıkma umudunu tümüyle kaybettiğim anlarda beni bırakmadı, Doktor Soydan..
15 gün eve gitmeden, elbise, çamaşır değiştirmeden, başımda beklediğini bilirim..
Moralimi yüksek tutmak, beni biraz neşelendirmek, hastane havasının dışına çıkarmak için sabahlara kadar süren briç partileri düzenlerdi, odamda, mesela..
Kafam ne zaman bozuk olsa, bir şeyler bulurdu anlatacak, yaşama sevincimi geri getirecek.. Operatör değil, ruh doktoruydu sanki..
Doktor Soydan, dosttu..
1980'de askeriyeden ayrılıp, Sosyal Sigortalar'a geçti.. 1986'dan beri Göztepe Sosyal Sigortalardaydı.. Pek çok dostumu yolladım ona.. Bana nasıl davrandıysa, onlara da öyle baktı..
Teşekkürler doktor.. Yeni yaşamında da mutluluklar!..