Washington'da siyasi gündem tabii ki Türkiye ile kriz değil. Hatta Amerikan basınında Türkiye konulu herhangi bir haber bulmak için oldukça ciddi bir uğraş vermeniz gerekiyor. Washington'un gündemi başka konular. Birkaç örnek verelim. Sağlık reformu nihayet Kongre'den geçti, Rusya ile nükleer silah kısıntısı alanında anlaşma sağlandı, İsrail'e karşı sert tavır alınıyor. Özellikle sağlık reformu sayesinde siyasi rüzgâr son iki haftadır tekrar Obama lehine esmeye başladı.
Demokratlar nihayet biraz olsun moral depoluyor. Obama'dan ümidi kesmiş olan siyasi gözlemciler birden ağız değiştirmeye başladı. Zira Obama yönetimi nihayet söylem yerine icraat üretiyor. Uzun ve karanlık bir kıştan sonra Obama açısından başarılı bir siyasi bahar dönemi yaşıyoruz.
Obama daha göreve gelmeden, büyük toplumsal heyecan yaratan siyasetçilerin iyi bildiği ve yakalarını hiçbir zaman bırakmayan o zor sorunla karşı karşıya kaldı: Kendisinden mucizeler bekleniyordu. Beklenti çıtası o kadar yükseğe konmuştu ki, Obama'dan göreve gelir gelmez "süpermen" gibi her soruna çözüm bulması bekleniyordu. Ekonomi birden düzelecek, Ortadoğu'ya barış gelecek, bütün dünya ABD ile dost olacaktı. Hele Obama gibi "enkaz devraldık" edebiyatı yapmak benzeri alışkanlıklarınız yoksa -kaldı ki Obama'nın Bush'tan devraldığı ekonomik kriz ve iki savaş (Irak, Afganistan) yabana atılır bir enkaz değildi- vay halinize. Beklentiler o kadar yüksek ve sorunlar o kadar büyük olunca, sonuç kaçınılmaz olarak hayal kırıklığı oldu. İşte zaten tam da bu nedenle son 6 aydır Obama yönetimi ciddi bir siyasi düşüş içine girmişti. Kamuoyu yoklamalarına göre Obama'ya destek oranı yüzde 70 seviyesinden yüzde 40'a inmişti. Göreve geleli daha bir yıl kadar zaman geçmiş olmasına rağmen Washington'da ciddi bir kötümserlik havası ortama hâkim olmuştu. Hele Cumhuriyetçiler bundan iki ay önce Massachussetts eyaletinde seçimleri kazanıp, Demokratların en önemli siyasi kalesini ele geçirince Obama için cenaze marşı mırıldanmaya başlanmıştı.
Ama siyaset öyle bir şey ki, bir başarı bir anda bütün ortamı değiştiriyor. Obama'nın böyle bir başarıya çok ihtiyacı vardı ve sağlık reformunun Kongre'den zar zor geçmesi ile bu başarı elde edildi. Bu reform sayesinde sağlık sigortası olmayan 35 milyon Amerikan vatandaşı zorunlu olarak sağlık sigortasına kavuşacak. Sağlık sigortası devlet tarafından verilmeyecek. Demokrat partinin sol tabanının çok istediği kamu planı gerçekleşmedi. Ama artık sağlık sigortası şirketleri müşterilerine çok daha kapsamlı hizmet vermek zorunda kalacak. Sadece sağlıklı müşteri seçme, hastalığı olup başvuru yapanlara "hayır" deme hakkına sahip olmayacaklar. Bütün bunlar Obama yönetimi açısından ciddi başarılar.
Bu arada Obama'nın başarı hanesine bazı önemli dış politika konularını da eklemek gerekiyor. Mesela, geçen hafta ABD ve Rusya nükleer silah stoklarını azaltmayı hedefleyen kilit önemde bir anlaşmaya vardı. Bu sayede Obama'nın halen ütopik gözüken "nükleer silahtan arınmış bir dünya" hayaline bir adım daha yaklaşılmış oldu. Bu anlaşma nükleer silahsızlanma alanında 1991'den bu yana atılmış en ciddi adım. Aynı zamanda Obama açısından bugüne kadar dış politika alanında belki de en somut başarı.
Son olarak da Obama'nın İsrail konusunda sağlam durmasının siyasi açıdan kendisine puan getirdiğinin altını çizmek gerekiyor. Obama'nın İsrail'e karşı yeni yerleşim merkezi kurulmaması yönünde aldığı ciddi tavır bütün dünyada olduğu gibi Amerika'da da yankılanıyor. Obama'nın taviz vermemesi, Netanyahu ve Liberman iktidarından hoşlanmayan Amerikan kamuoyu tarafından destekleniyor. Bu durumdan hoşnut olan ılımlı Musevi Amerikalı sayısı da hiç az değil. Umarım bu İsrail-ABD krizi özellikle İslam dünyasında ABD'nın imajının değişmesini sağlar. Zira artık o hep duyduğumuz, anti-semitizm kokan "Amerika'yı Yahudiler yönetiyor" teorisinin inandırıcı hiçbir yönü kalmıyor.