Fenerbahçe maça çok tempolu, coşkulu ve önde baskıyla başladı. Alanyaspor daha ne olduğunu anlayamadan golü yedi. Devre sonuna kadar tempo ve pres düşmedi. 1 penaltı kaçtı ama 3 de gol vardı. İkinci devreye de Fenerbahçe aynı ciddiyetle başladı. Rakibi öyle bir baskı altına aldı ki 3 farklı yenik durumdaki takım ileriye çıkamıyordu. Sonradan oyuna giren İrfan Can 4. golün pozisyon başlangıcını hazırladı, sonra da kendisi 5. golü ağlara yolladı. Fenerbahçe'nin hırsı ve temposu ancak 5. golden sonra durdu. Bu da son derece normaldi. Sonuçta izleyen herkese de keyif veren bir futbolla farklı bir galibiyet elde edildi. Takımın en büyük artısı; can yakan hücum presi. Ayrıca duran toplarda da her zaman tehlikeli oluyorlar. Tek eleştirilecek taraf yine defansın önde yakalanıp arkaya rakibi kaçırmaları… Gelelim futbolcuların performanslarına… Takımda görevini yapmayan yoktu. Yalnız Pedro'nun fizik açıdan zamana ihtiyacı var. Valencia çok güçlüydü ve çok iyi işler yaptı. Emre Mor da hem defans yaptı hem hücuma katkı sağladı. Sahanın yıldızı Miguel Crespo'ydu. Farioli hayal dünyasında dolaşan bir teknik direktör. Her maç ısrarla geride prese karşı takımını riskli paslarla çıkmaya zorluyor. Hele Fenerbahçe gibi önde iyi pres yapan ve arkasında 50 bin kişi olan takıma bu uygulanırsa işte sonuçta böyle olur. Takımın en başarılı ismi 5 gol yiyen kaleciydi!