İşin ciddiyetinin bilincinde olan Barcelona'nın dün geceki maça üst düzey motivasyonla çıkacağı ve alışılmış pas trafiğiyle oyunu domine edeceği bilinen bir gerçekti. Önemli olan Galatasaray'ın ne yapacağıydı.
Sarı-kırmızılı futbolcular, ilk yarı müthiş taraftar desteğiyle sahaya etkili bir direnç koydular. Alan daraltan savunma kurgusunda boşluk bırakmamakta azami ölçüde başarılıydılar, bunun yanında ofansif girişimler de ihmal edilmiyordu. Torrent, rakibin riskli oynayacağını bildiğinden, 'İşe Gomis'le başlayayım' dedi, bu düşüncesi de neredeyse tutuyordu. Gomis 5. dakikada çok önemli bir pozisyon kaçırdı, kornerden Marcao'nun kafa golü takıma büyük moral kazandırdı. Oyunu bundan sonra tutabilmek önemliydi ama Pedri'den kolay bir gol yendi. Ceza alanı içinde buluştuğu topta üst üste Marcao ve Berkan boşa atlayınca skor dengelendi.
İkinci devre başında yenen gol kalan bölümler için işleri artık çok zora sokmuştu. Moral motivasyonun bozulacağını düşünmüştüm ama Galatasaraylı futbolcular bu maça o kadar kendilerini inandırmışlar ki fiziki yorgunluğa rağmen aynı disiplin içinde mücadeleye devam ettiler. Hatta son 15 dakikada da Barcelona'yı daha tedbirli oynamaya mecbur bıraktılar. Beraberlik peşinde koştular. Kerem tam istediği pozisyonu buldu ama şut yerine gereksiz bir pas tercihiyle gol kaçtı. Ben iki Barcelona maçını göz önüne aldığımda müthiş direnç gösteren, yürekten mücadele eden Galatasaraylı futbolcuları kutluyorum.